Simmers, ter ere van de aankomende release van De Sims™ 4 Word Beroemd willen we jullie graag voorstellen aan Venessa. Ze is een gloednieuwe inwoner van Del Sol Valley en heeft grootse plannen voor haar toekomst. Dit is een tweedelig verhaal. Hier is deel een, voor het geval je die gemist hebt.
Maak kennis met Venessa: Deel twee
Echte roem
De vogeltjes floten. De zon scheen. Er speelde zachte muziek op de achtergrond. Venessa wreef de slaap uit haar ogen en wist even niet waar ze was. Ze was op de bank in slaap gevallen. Alweer. Tijdens het leren van nieuwe tekst. Het was de tweede week van de opnames van haar nieuwste project en haar reputatie hing echt van deze film af. Haar laatste film, Finishlijn, een zomerkaskraker over de eerste professionele vrouwelijke coureur, was een enorme hit. En de film daarvoor ook. Ze kon niets fout doen bij haar agentschap, maar soms voelde ze zich nog steeds dat meisje dat in Mirage Park van de bus stapte.
Ze keek naar haar lijst op de muur, nu netjes achter las. De woorden GROTE FILM waren doorgestreept. Venessa kon zich het telefoontje van haar agentschap dat ze de rol had gekregen nog steeds herinneren.
Ze slenterde naar de keuken, zette het koffieapparaat aan en liep naar de juicer om haar favoriete sapje te maken.
Flits!Wat was dat nou? Ze draaide zich snel om en zag de struiken in haar achtertuin bewegen.
“Wie is daar?!” schreeuwde ze.
Maar ze wist het al. Waarom konden ze haar niet gewoon met rust laten?
“Als je nu niet onmiddellijk weggaat,” gilde ze uit het raam. “Bel ik de politie!”
De man met de camera sprong op uit de tuin en rende naar de straat. Hij bleef rennen en keek niet meer achterom.
“Geweldig,” zuchtte Venessa. “Weer een nieuw verhaal op de voorpagina van een of ander roddelblad. Zal me benieuwen of ik dit keer door buitenaardse wezens ben ontvoerd.”
Ze stampte de trap op om te douchen en zich voor te bereiden op haar werk.
“Goedemorgen, juffrouw Jeong! Is er iets dat ik voor u kan halen? Water? Koffie? Sinaasappelsap? Appelsap? Granaatappelsap?”
De set-assistent was altijd gretig om te behagen.
“Nee, dank je wel, Kevin. Ik ga gewoon naar de set.”
“Oh, prachtig, juffrouw Jeong. Dat klinkt heerlijk. Echt. Ik wens u een fantastische dag!”
“Eh, bedankt,” antwoordde Venessa. Zes maanden geleden zag nauwelijks iemand haar staan op de set. Nu is ze juffrouw Jeong voor iedereen in haar onmiddellijke nabijheid.
Na de afdeling haar, make-up en kleding te hebben bezocht, wat ze altijd heerlijk vond, was Venessa klaar voor haar scènes. Met enorme leren laarzen en flink wat sieraden liep ze naar de opnamestudio.
“Je ziet er goed uit, Venessa! Zei ik nou goed? Ik bedoelde fantastisch!”
Sofia, de regisseur, strooide graag met complimentjes in plaats van kritiek.
“Dank je wel, Sofia. Dus, ik zat te denken. Voor deze scène neemt mijn personage het zelfverzekerd tegen haar aartsrivaal op. Maar tegelijkertijd verlangt ze naar huis.”
“Oh, ja, Venessa. Ik had het niet beter kunnen zeggen.”
“Oké. . . Heb je nog aanwijzingen?” vroeg ze.
“Ik zal het je laten weten, maar wat je zei klonk goed. Prachtige creatieve keuzes. Goed, stilte op de set!”
Maar aan het eind van de dag tolde Venessa’s hoofd. Ze wist niet meer wie ze nou moest geloven. Was haar spel nou echt zo geweldig? Ze had nog nooit eerder een piraat gespeeld.
“Ik leef mijn droom. Ik leef mijn droom. Ik leef mijn droom,” zei Vanessa zachtjes tegen zichzelf.
Ze zag Kevin die haar kant weer op kwam.
“Goedenavond, juffrouw Jeong. Uitstekend gespeeld vandaag. Kan ik iets–”
“Nee! Ik bedoel, nee dank je. Ik wil gewoon naar huis,” antwoordde Venessa.
‘Natuurlijk, juffrouw Jeong.”
Venessa’s telefoon ging. Ze zuchtte.
“Hallo?”
“V! Ik ben het!” Goddank. Tasha.
“Hoi!” riep Venessa, opgelucht eindelijk met iemand echt en oprecht te praten.
“Onze afspraak voor vanavond staat toch nog?” vroeg Tasha.
“Ja, die zou ik voor geen goud willen missen. Studio PBP, we komen eraan!”
Flits! Flits! Flits!
“Venessa!” “Deze kant op!” “Venessa!”
De paparazzi zaten er vanavond bovenop. Niets zou ze tegenhouden om foto’s te maken van Venessa, en uiteraard van de andere celebs die al in de club waren.
Tasha en Venessa, in hun meest stijlvolle outfit, glipten langs het fluwelen koord. De uitsmijter gaf ze een alwetend knikje.
Binnen had de DJ het feest al aardig opgebouwd. Iedereen stond op de dansvloer. Tasha en Venessa hadden elkaar al weken niet gezien. Venessa had oprecht nog niet zoveel gelachen tot deze avond.
“Dus! Hoe gaan de opnames?” gilde Tasha. De muziek leek bij elk nummer luider te worden.
“Heel goed! Maar de regisseur prijst me om de een of andere reden constant de hemel in! Ik wou dat iemand me eens echte feedback kon geven!”
“Wat!” Tasha hield haar hand voor haar oor en leunde dichter naar Venessa toe.
Ik wou dat iemand me eens echte feedback kon geven!”
“Yeah!” zei Tasha. “Dat is inderdaad een snoezige rugzak!”
Venessa lachte.
Het publiek ging uit haar dak toen het volgende nummer werd gedraaid, maar Venessa en Tasha keken elkaar alleen maar aan. Denk jij wat ik denk? zeiden ze met hun ogen.
“Dit is pas een feest,” zei Tasha.
Terug thuis bij Venessa hadden ze een fort van dekens gemaakt op de vloer en hun favoriete tv-programma opgezet.
Venessa’s telefoon begon te rinkelen. Ze keek even, zag dat het Sofia de regisseur was, en legde de telefoon weg. Haar huis en haar vriendin Tasha waren nu de enige echte dingen in haar leven. Al het andere kon wachten. Zelfs roem.